بازگشت
ضمير خسته
نورالله وثوق نورالله وثوق

نگاه سبز ايماني كجا شد

 

ضمير خسته را جاني كجا شد

 

اسیر یورش طوفان سرخیم

 

هواخواه بهاراني كجا شد

 

.........................

 

زمینگیر

 

بجان پرورده ي فصل خزان را

 

زدي آتش بهار آشيان را

 

زمينگير جهاني ناله گشتي

 

چرا از ياد بردي آسمان را

 

.....................

 

كار آتش

 

دوباره كار آتش سر گرفته

 

 پرستو آشيانش درگرفته

 

به صحرا و در و دشت خيالش

 

خزان هر گوشه ي سنگر گرفته

 

............................

 

دفتر ناز

 

پرستو جان بهاران را چه كردي

 

اميد باغ و باران را چه كردي

 

كجا شد فصل سبز دفتر ناز

 

كتاب عشق ياران را چه كردي

 

.......................

 

 

 

عشق آشنا

 

بدا نای نوایم را شکستند

 

دل عشق آشنايم را شكستند

 

چسان پرواز را از سر بگيرم

 

پر و بال صدايم را شكستند

 

.........................

 

زنده رود

 

صدايم گر چه از ريشه كبود است

 

مرا با دل سر گفت و شنود است

 

الا اي مطرب چشم خيالم

 

مقام ما كنار زنده رود است

 

 .........................

 

 

 

بهارستان

 

بيا جانا به مرگ جان بگرييم

 

به تاراج بهارستان بگرييم

 

خزان را تا بكي همداستانيم

 

بهاري شو كه تا باران بگرييم

 

.............................

 

معماي جهان

 

درخت آرزوها بر نياورد

 

بهاري ميوه ي نو بر نياورد

 

گمان من معماي جهانيم

 

ازين جدول كسي سردرنياورد

 

............................

 

انفجار انتحاری

 

هواي آرزوهايم بهاري است

 

به پاييزان مرا ناسازگاري است

 

براي انفجار هر چه درد است

 

دل وامانده ي من انتحاري است

 

........................

 

سيه پوش

 

دوباره مثل اول سوگواريم

 

سيه پوش صداي نو بهاريم

 

نمي گفتم كه اي همزاد لاله

 

ميان شوره زاران دل نكاريم

 

..........................

 

قبله ي باور

 

بهاري را كسي ياور نيامد

 

كسي از قبله ي باور نيامد

 

براي انتقام هستي عشق

 

صدايي از قبيله درنيامد

 

..........................

 

شرم حضور

 

نشستي شورشي بر پا نكردي

 

به رقص شعله ي پر- وا نكردي

 

دلا شرم حضور تو كجا شد

 

كه از پروانه ها - پروا نكردي

 

.......................

 

بوي پرواز

 

دلم را محرم رازي نيامد

 

نگاهم را هماوازي نيامد

 

مگر انديشه را بال و پري نيست

 

ز جايي بوي پروازي نيامد

 

.....................

 

فصل آمال

 

بهاري را پر و بالي نگشتيم

 

پر پرواز اقبالي نگشتيم

 

اگر چه از گل و سوسن سروديم

 

زبان فصل آمالي نگشتيم

 

...................

 

 

 

14/1/1388

 

wosuq@hotmail.com


April 6th, 2009


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان